Zawód opiekunki/opiekuna osób starszych w Niemczech dzieli się na trzy grupy zawodowe. Najpopularniejsza wśród Polek i Polaków grupa pracowników zajmujących się opieką nad seniorami w ich prywatnych domach. Dwie pozostałe, czyli opiekunowie w domu opieki (niem. Altenpflegerin lub Pflegefachfrau/Pflegefachmann) oraz pomocnicy opiekunów (Altenpflegehelfer/in) są znacznie mniej popularne ze względu na wymóg posiadania przez nie niemieckich uprawnień oraz inne warunki zatrudnienia.

Kwalifikacje

W przypadku zatrudnienia w domu opieki (niem. Heim) obowiązują przepisy zawarte w ustawie o zawodzie pielęgniarki (Pflegefachkraft). Osoba ubiegająca się o tę pracę musi ukończyć 3-letnie szkolenie pielęgniarskie. Niestety uprawnienia pielęgniarskie oraz opiekuna medycznego zdobyte w Polsce nie są respektowane przez niemieckie prawo.

Pomoc fachowej opiekunki/opiekuna, czyli Altenpflegehelfer/in również musi mieć ukończone specjalistyczne szkolenie. W tym przypadku jednak krótsze, bo trwające od 1 roku do 2 lat, w zależności od landu. W niektórych landach uznawane jest polskie wykształcenie, co pozwala podjąć pracę i w jej trakcie uzupełnić niemieckie kwalifikacje.

Obecne przepisy obowiązują od 2020 roku i trzeba zaznaczyć, że choć jest to pewne utrudnienie w przypadku poszukiwaniu zatrudnienia w Niemczech, to jednak ukończenie kursu daje tytuł zawodowy i szersze możliwości na rynku pracy. Zawodowa opiekunka może pracować w domach seniora, klinikach rehabilitacyjnych, przychodniach, w szpitalach na oddziałach geriatrycznych czy w hospicjach.

Praca w prywatnych domach nie wymaga natomiast specjalnych uprawnień. Seniorzy są objęci opieką medyczną i socjalną, która regularnie ich odwiedza. Opiekunka ma za zadanie wsparcie codziennych potrzeb i dotrzymywania towarzystwa seniorowi. Kluczowe w otrzymaniu dobrej oferty pracy jest nie tyle samo doświadczenie w opiece, co poziom znajomości języka niemieckiego, który umożliwi dobry kontakt z podopiecznym i jego rodziną.

Forma zatrudnienia

Różnica między pracą w domach prywatnych a domach opieki widoczna jest w formie zatrudnienia. Zawodowe opiekunki mogą liczyć na umowę o pracę w oparciu o niemieckie przepisy. Po okresie próbnym trwającym do 6 miesięcy możliwe jest podpisanie umowy na czas nieokreślony.

W przypadku pracy w domach prywatnych kwestia formy zatrudnienia bywa różnie rozwiązywana. Opiekunka może być zatrudniona bezpośrednio przez zainteresowaną rodzinę, niemiecką firmę opiekuńczą lub przez polską firmę pośrednictwa pracy. Może także podjąć się zatrudnienia na zasadach własnej działalności gospodarczej.

Najpopularniejsze formy to pośrednictwo firm opiekuńczych i agencji zatrudnienia. Daje ono gwarancję zarówno rodzinie, jak i opiekunce płynności w świadczeniu usług, opieki prawnej i administracyjnej.

Obowiązki

Do podstawowych zadań opiekunów w domach opieki należy pomoc podopiecznym w podstawowych czynnościach życiowych jak jedzenie, higiena czy poruszanie się. Należy do tego zmiana pieluch, pościeli, mycie i ubieranie. W przypadku osób w poważniejszym stanie, unieruchomionych, czynności te wykonywane są przez dwie osoby, z pomocą specjalistycznego sprzętu.

W domach starości specjalizujących się w opiece nad osobami z demencją, chorobami psychicznymi, ze względu na prace wymagającą siły fizycznej, chętniej przyjmowani są mężczyźni. Praca jest trudniejsza, jednak z reguły jest lepiej wynagradzana.

Poza podstawowymi czynnościami opiekunowie podają też leki, zmieniają opatrunki, mierzą temperaturę i ciśnienie. Powinni dbać o zajęcia w czasie wolnym seniora oraz wspierać rodzinę, służąc radą, jak z nim postępować.

Standardowo w domu opieki na jednego opiekuna przypada kilku seniorów, dlatego trzeba mieć dobrą organizację pracy i sprawnie radzić sobie zwłaszcza w kluczowych momentach dnia jak np. poranny obchód. To utrudnia nawiązanie głębszej relacji z podopiecznymi.