W jaki sposób radzić sobie z podopiecznym z zaawansowaną demencją/agresywnym alzheimerem?

Data dodania — 2017-06-27

Do jednych z najbardziej problematycznych zachowań, które są charakterystyczne dla osób z chorobą Alzheimera lub zaawansowaną demencją jest agresja. W szczególności w początkowych stadiach choroby, chory może mieć nagłe wybuchy. Przyczyn, dla których ktoś zachowuje się agresywnie może być kilka. W przebiegu choroby Alzheimera zaobserwować można problemy z pamięcią oraz trudności w myśleniu oraz ocenianiu sytuacji, dlatego chory może czuć się wyobcowany. To, że ma trudności w powiedzeniu tego o co mu chodzi lub widzi, że ludzie nie rozumieją go, może powodować złość.

Należy jednak pamiętać, że tego typu zachowania są rezultatem zmian w mózgu, dlatego  podopieczny może mieć coraz większe trudności z panowaniem nad swymi emocjami. Opiekunowie takich osób nie powinni się obwiniać, ponieważ to nie oni są przyczyną takich zachowań. Praca z taką osobą jest oczywiście ogromnym wyzwaniem dla opiekuna, ponieważ może zdarzyć się, że nawet drobne wydarzenie wywołuje u chorego nieproporcjonalnie silną reakcję emocjonalną.

 Poniżej podajemy kilka najczęściej występujących porad dla opiekunów, które mogą ułatwić radzenie sobie z agresywnym zachowaniem u  podopiecznego:

1. Obserwacja

Czasem można zaobserwować, że podopieczny niedługo wybuchnie złością lub wiemy, że zdarza mu sie czuć gorzej o określonej porze. Należy postarać się wtedy odwrócić jego uwagę lub wyeliminować przyczynę agresji zanim nastąpi wybuch agresywnego zachowania.

2. Cierpliwość

Wydawać się może, że podopieczny celowo zachowuje się tak złośliwie i jest agresywny.  Postawmy się jednak w jego sytuacji i pomyślmy, że żyje on w świecie, który nagle jest niezrozumiały i nieprzewidywalny. To budzi wiele lęku i poczucie zagrożenia. Podopiecznemu oraz przede wszystkim sobie możemy pomóc okazując choremu więcej cierpliwości i zrozumienia. Pamiętajmy, że za tym zachowaniem nie stoi podopieczny, lecz choroba. Starajmy się nie kłócić z tą osobą i udowadniać jej, że to my mamy racje. Choć to trudne, postarajmy sie mówić miłym, uspokajającym głosem.

3. Spokojne otoczenie

Nadmiar stymulacji może źle odbić się na samopoczuciu chorego. Zamknijmy okno, wyłączmy telewizor jeśli wydaje nam się, że jest zbyt głośno. Usuńmy z najbliższego otoczenia podopiecznego ostre lub ciężkie narzędzia.

4. Róbmy notatki kiedy i w jakich sytuacjach podopieczny staje się agresywny

Pomoże to w zaobserwowaniu pewnych wzorów zachowania lub w usunięciu rzeczy, które go denerwują.

5.Konsultacja z lekarzem

Zachowania agresywne mogą być także konsekwencją urojeń i omamów. Może zdarzyć się, że choremu wydaje się, że jego opiekun to obca i zagrażającą jego bezpieczeństwu osoba. Dlatego też staje sie wobec niej agresywny. Tego typu zachowania wymagają interwencji psychiatry. Agresja może też być jednym ze skutków ubocznych leków.

6. Sprawdźmy czy podopieczny ma wygodne ubrania lub jest w wygodnej pozycji

Dyskomfort spowodowany siedzeniem w złej pozycji lub w obcierającym ubraniu może spowodować wybuch agresji.

Sprawowanie opieki nad osobą dotkniętą demencją lub alzheimerem jest szczególnie trudna i wymaga niezwykle dużej dozy zrozumienia i cierpliwości. O ile emocje chorego wraz z zaawansowaniem choroby stają się coraz mniej kontrolowane, tak emocje opiekuna muszą być powściągane. Kiedy pamięć płata figle, a emocje żyją własnym życiem łatwo o zagubienie, zdenerwowanie i niezrozumienie tego, co dzieje się wokół. Dlatego nie ułatwiają sprawy sygnały złości i zniecierpliwienia ze strony osoby opiekującej się. Warto pamiętać, że choć pamięć długotrwała u chorego na demencję jest zaburzona, to często zachowują oni zdolność pamięci krótkiej i uczenia się warunkowo. Nie pomoże wchodzenie w spory, zadawanie pytań, tłumaczenie i przekonywanie, że coś miało miejsce. Zgodnie z poradami fachowców większe skutki przynosi używanie krótkich, stanowczych stwierdzeń – zwłaszcza, jeśli chodzi o czynności dnia codziennego takie jak np. jedzenie, mycie itp. Również pomocne jest używanie w jednym stwierdzeniu jednego polecenia. Ich większa liczba wypowiedziana na raz może prowadzić bowiem do dezorientacji u osoby demencyjnej ze względu na pojawiające się w tej chorobie także zaburzenia myślenia abstrakcyjnego.