Rzeczowniki złożone stanowią w języku niemieckim bardzo dużą grupę. Rzeczowniki złożone składają się z dwóch lub więcej wyrazów, przy czym ostatni wyraz zawsze jest rzeczownikiem. Rzeczownik złożony ma taki rodzaj jaki ostatni jego wyraz.

Łączą się:

Dwa rzeczowniki:

die Familie + das Treffen -> das Familientreffen (rodzina + spotkanie -> spotkanie rodzinne)

der Wein + das Glas -> das Weinglas (wino + kieliszek -> kieliszek do wina)

Przymiotnik i rzeczownik:

rot + der Wein -> der Rotwein (czerwony + wino -> czerwone wino)

alt + die Stadt -> die Altstadt (stary + miasto -> stare miasto, starówka)

Przyimek i rzeczownik:

mit + der Arbeiter -> der Mitarbeiter (z + pracownik -> współpracownik)

vor + der Name -> der Vorname (przed + nazwisko -> imię)

Czasownik i rzeczownik:

schlafen + das Zimmer -> das Schlafzimmer (spać + pokój -> sypialnia)

schreiben + der Tisch -> der Schreibtisch (pisać + stół -> biurko)

Liczebnik i rzeczownik: 

drei + der Sprung -> der Dreisprung (trzy + skok -> trójskok)

zwei + das Rad -> das Zweirad (dwa + koło -> dwukołowiec)

Takie rzeczowniki najczęściej nie mają w języku polskim dokładnego odpowiednika, używa się wówczas dłuższej frazy, by przekazać pełne znaczenie takiego Kompositum. 

Rzeczowniki mogą łączyć się z innymi wyrazami w dowolnej kombinacji, zachowując zawsze zasadę, że ostatnim członem jest rzeczownik i całość przyjmuje rodzaj ostatniego rzeczownika:

schreiben + der Tisch + die Lampe -> die Schreibtischlampe (lampka biurowa)

groß + die Stadt + der Bewohner -> der Großstadtbewohner (mieszkaniec dużego miasta)

das Auto + die Bahn + die Ausfahrt -> die Autobanhausfahrt (zjazd z autostrady) 

der Fuß + der Ball + die Mannschaft + der Trainer -> der Fußballmannschaftstrainer (trener drużyny piłki nożnej)